موازین دینی و اخلاقی در کشورداری خسروانوشیروان | ||
| پژوهش در تاریخ | ||
| دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 35، اسفند 1402، صفحه 15-66 اصل مقاله (8.02 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| امین بابادی* | ||
| دانشجوی دکتری تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| با درگذشت قباد یکم، جانشین او خسرو انوشیروان خود را در میان مشکلات فراوان ساختاری و اقتصادی یافت که برای برطرف کردن آنها نیاز به تعریف خط مشی متفاوتی نسبت به پیشینیان خود احساس می‌کرد. برای تعریف نظام نوین کشورداری، خسرو به ایدئولوژی منسجم و پویایی نیاز داشت که این ایدئولوژی را در قالب دین زردشت یافت. مسئلۀ اصلی این جستار واکاوی ایدئولوژی خسرو در امر کشورداری و رابطه با مردم است و هدف، یافتن ارتباط میان ایدئولوژی حکومتی خسروانوشیروان در کشورداری، دین زردشت و سنت پیشینیان است. این مقاله در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که دین و اخلاقیات در کشورداری انوشیروان چه نقشی ایفا می‌کردند. یافته‌های پژوهش نشان خواهند داد که منابع بازمانده از دورۀ ساسانی گواه بر التزام عملی خسرو به دین زردشتی در جریان بسط اصلاحاتش در زمینه‌های مختلف هستند که خود منجر به موفقیت او در عرصه‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی شد. شیوۀ گردآوری داده‌ها در پژوهش حاضر کتابخانه‌ای است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خسرو یکم؛ انوشیروان؛ دین زردشتی؛ اخلاق؛ مزدکیان | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 183 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 199 |
||